Ik ben in januari gevraagd om S3 te gaan trainen omdat het voor Chantal wegens studie voor het werk te moeilijk werd om dit te combineren. Overigens zeer begrijpelijk.
Ik heb er even over nagedacht omdat ik op het veld juist gestopt was. Je stopt als trainer veel tijd in het team en dan wil je daar wat voor terugkrijgen. Maar een S3 zonder trainer, dat kan natuurlijk niet speelde er door mijn hoofd. Thuis overlegd en uiteindelijk gebeld met TZ dat ik het wel wilde doen maar dat er eerst een gesprek moest plaatsvinden met het team. Dat is allemaal prima gegaan. Van beide kanten onze ambitie uitgesproken en dat klikte. Half januari heb ik het overgenomen van Chantal.
Wat heeft dit alles met een vette pluim te maken denken jullie. Ik zal het uitleggen. S3 is een ambitieus team en dat stralen ze ook uit. Het is een mix van ervaring en jong talent. De ambitie die is uitgesproken was om bij de top 3 te horen. Uiteindelijk zijn we als 4e geëindigd. Had dit meer kunnen zijn. Ik denk het wel, echter het derde is dit zaal seizoen hofleverancier geweest voor de selectie en dus bijna nooit compleet. Elke week is er een beroep gedaan op de spelers. Hierbij moest regelmatig een eigen wedstrijd gemist worden. Is dat jammer, ja. Is het vervelend, ja. Is er soms sprake van teleurstelling, ja. Maar de spelers deden gewoon wat ze gevraagd werd omdat ze het belangrijk vonden voor de selectie en omdat het hoort. En dat heb ik als top ervaren. Je eigen belang opzij zetten voor een groter belang. Dat mag ook wel eens benadrukt worden.
Dit maakt het voor mij zo mooi om een team zoals S3 te trainen, ook al vond ik het ook helemaal niet leuk als er weer spelers niet bij waren. Voor mij zijn jullie allemaal toppers en mag de selectie blij zijn dat jullie er zo in staan.
Dus een hele vette pluim.
Ron, trotse trainer van S3.