Jeugdkamp 2022
Restaurant Sparta heeft na een prachtig en zonovergoten weekend de deuren weer gesloten.
Natuurlijk kende het jeugdkamp ook dit keer weer de nodige uitdagingen, maar geen avontuur zonder uitdaging en uiteindelijk zijn we ze (bijna) allemaal goed doorgekomen: 20 km fietsen; een ontplofte fietsband; bagage die niet meegekomen was; je groep zoeken als bolletje knoflook of ander ingrediënt; boeven in het bos na de overval op een restaurant; een VIP die naar een extractie-punt begeleid moest worden door de B’s en A’s; slapen in een tentje; wakker worden met Tiroler muziek en andere herrie; ochtendsport; verborgen ingrediënten langs een dwaaltocht richting het sportveld; fanatieke tegenstanders tijdens het sporttoernooi; weer onder de warme douche vandaan komen; teken; niet knoeien in de broodjeknakworststraat; de theedoek veroveren zonder door een chef-kok of vaatwasser afgetikt te worden; een gruwelijk spookverhaal; een nog gruwelijkere spooktocht; wakker worden met Tiroler muziek en andere herrie; ochtendsport, de crea-opdracht afronden binnen 50 minuten; je tent opruimen binnen 50 minuten; een superstrenge jury; steeds nieuwe uitdagingen tijdens het rodedraadspel; nog meer teken; weer een eind fietsen; …
Allemaal hindernissen die we met z’n allen overwonnen hebben: Tijdens het fietsen is gezongen en gekletst en onderweg zijn de eerste restaurant-foto’s gemaakt; de ontplofte fiets heeft Sandra met de bus meegenomen; de bagage kon Jorn nog oppikken; de bolletjes knoflook hebben de linguine gevonden; de buit uit het overvallen restaurant is teruggevonden en de boeven zijn afgeschud; de VIP’s zijn veilig op het extractiepunt aangekomen (te laat, maar toch); de tenten waren strak opgezet door ouders; prima vrolijke muziek eigenlijk; sporten is gezond; alle groepen hebben shepherd’s pie gevonden en ik hield maar een paar keer de kaart ondersteboven; er is sportief en fanatiek gestreden; Sandra is een volleerd tekenpikker; de knakworsten waren super; de theedoeken zijn gevonden zodat we gelukkig weer konden afdrogen; het spookverhaal was met z’n allen om het kampvuur een mooie voorstelling; de spooktocht was superspannend, maar iedereen is veilig teruggekomen en sommigen hebben de spoken zelfs uitgedaagd (wat dan weer niet zo’n briljant plan was, maar dat de groepsgenoten van die uitdager daarna terugliepen om hem te redden was wel weer mooi); de opdracht én het opruimen waren na 50 minuten ook klaar, of, nou ja, in ieder geval waren de 50 minuten om; de eindpresentaties waren super en gelukkig hebben we de foto’s nog (volgt…); de leiding heeft het rodedraadspel niet gewonnen, maar we vonden het toch leuk (gefeliciteerd Ruth); badmeesters hebben ook tekentangen; de terugtocht in slang-formatie ging supersnel.
Het enige waar ik zelf nog wat van in de war ben, is dat we een achtkamp met vijf spellen hebben gespeeld. Maar dat zal wel slijten.
En verder: pannenkoeken! Kampvuur, superchefs Sandra & Edith die ff voor 94 mensen heerlijk eten koken, prachtig weer (als je die flinke regenbui hebt meegemaakt dan sliep je echt te laat), voor iedereen een sleutelhanger, super-A’s aan de afwas, en en en enz …
Het was een fijn kamp en daarvoor wil ik nogmaals drie groepen mensen bedanken:
Om te beginnen natuurlijk de A,B,C en D’s: super dat jullie mee op avontuur zijn gegaan! Dankjewel voor je enthousiasme, nieuwsgierigheid, inzet en voor het zo voluit meedoen. Jullie hebben er samen een heel gaaf kamp van gemaakt.
Een hele dikke dankjulliewel aan alle ouders. Voor de pannenkoeken, het helpen slepen en tenten opzetten, helpen bij het clubhuis, helpen als leiding en daarmee aanvullen van de basis onder het kamp. Heel erg fijn dat er zo enthousiast is meegeleefd en meegeholpen. Maar toch vooral: dankjulliewel dat jullie je kinderen mee hebben laten gaan op avontuur! Ouder zijn is ook een doorlopende oefening in loslaten. Dankjulliewel voor het vertrouwen en aan de kinderen nogmaals: geef je ouders een dikke knuffel omdat ze je mee hebben laten gaan.
En aan alle leiding: jullie waren super! Dank voor je voorbereiding, creativiteit, geweldige inzet, geduld en vertrouwen in de planning die ik soms pas terplekke invulde. En speciaal ook hartelijk dank aan onze aspirant-leiding, de A’s. Jullie zijn goud, ik ben echt onder de indruk van jullie oplettendheid en zo vanzelfsprekend meekijken en meehelpen met je jonge teamgenoten. En tenslotte: Sandra en Edith, dankjewel voor het samen opstarten en draaien van dit en voorgaande kampen. Ook dat was steeds een avontuur en heel tof om met jullie te doen. Wij stoppen nu als ‘harde kern kampleiding’, want het is ook een keer mooi geweest. Maar na dit kamp, al het enthousiasme daaromheen, de leiding die nu mee was en de nieuwe generatie die we in de A’s in actie hebben gezien durf ik toch te hopen dat we dit snel kunnen overdragen en het kamp van volgend jaar misschien nog wel gaver wordt.
Met smakelijke groet,
Jan-Willem.
PS. Bakker Bart, HARTELIJK BEDANKT VOOR AL DAT LEKKERE BROOD!
