Het zit er op, dit gekke zaalseizoen dat in november werd gestart en ook weer stilgelegd. Waarna werd besloten om een minicompetitie te spelen met mogelijk nog een hele rits aan play-off wedstrijden. Deze competitieopzet was voor ons als nieuw team met weinig ervaring op dit niveau erg lastig. Als je het verschil tussen de 1e en de laatste wedstrijden ziet dan is het jammer dat het ons, maar ook het publiek, niet gegund is om meer reguliere wedstrijden te spelen.
Afgelopen week was het dan tijd voor de dubbele ontmoeting met Wageningen, om te beginnen mochten wij dinsdagavond die kant op. Doordat deze play-off maar over 2 wedstrijden ging, was het doelsaldo ook erg belangrijk. De beslissing viel hoe dan ook in het Victorium en voor echte spanning was het mooi geweest als het verschil niet al te groot was. Het uiteindelijke verschil van 7 (24-17) was flink, zeker als je kijkt naar wat voor kansen er gemist werden. De laatste aanval was daar een pijnlijk voorbeeld van met wel 4 gemiste ‘makkelijke’ kansen. Maar het verschil was ook niet zo groot dat het al onmogelijk was om er nog een paar wedstrijden aan vast te plakken. Donderdag spraken we af dat we vol voor de overwinning zouden gaan en dat we uiteindelijk wel zouden kijken wat het verschil zou zijn.
De Harde Kern Sparta was het natuurlijk niet ontgaan dat deze wedstrijd ook een terugkomst van 2 oud-spelers betekende. Zij hadden de weg naar de kleedkamers prachtig voorzien van foto’s waar Pim en Jeroen toch niet al te best op stonden. Het was ook opgevallen dat Jeroen de afgelopen tijd in Wageningen niet zo presteerde zoals wij van hem gewend zijn, zou hij misschien de support van Edith missen? Om onze waardering wel te laten blijken was er speciaal voor Jeroen een luxe zetel op de reservebank gereserveerd en na een supportersactie van Wageningse zijde kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen.
Bij ons waren Lisa en Rowie van vak gewisseld en startte Rick op de plek van de afwezige Kaj. De strijd werd in de eerste helft op 2 fronten gestreden, in het veld maar ook op de tribunes. De fanatieke aanhang van beide kanten zorgde voor een fantastische ambiance waardoor beide teams flink werden opgezweept. Na 25 minuten stond het dan ook 13-15 in het voordeel van de bezoekers en was het met name Rick die zich een waardig vervanger toonde met goede goals en zijn verdedigende inzet. In de rust leek Wageningen zich te beseffen dat ze nu wel veilig waren wat betreft het bereiken van de volgende ronde. Na rust vielen de ballen bij hen nog makkelijker en ging het percentage bij ons omlaag, waardoor het verschil al snel groot werd. Uiteindelijk bleef de teller staan op 21-34. Helaas zijn we er niet in geslaagd om het thuispubliek hun verdiende overwinning te geven, aan jullie lag het zeker niet! Mooiste moment van de 2e helft was het inbrengen van Jeroen en het bijbehorende applaus van al het aanwezige publiek. Wellicht volgend jaar weer applaus voor jou in het Spartaanse blauw? Als gezellige afsluiter van dit zaalseizoen werd er achteraf door velen een drankje gedronken in het Victorium.
Wij willen jullie bedanken voor de support en zien iedereen graag terug op ons eigen veld, tot snel! Wij Sparta Zwolle!
Jesper