Dit seizoen is het vaker niet dan wel gelukt om een verslag van de wedstrijd te schrijven voor de nieuwsbrief. Wel kwam ik op de website van NRC’22 meerdere goed geschreven en zeer uitgebreide verslagen tegen. Vandaar dat ik op aanvraag speciaal het verslag van NRC in onze nieuwsbrief mag plaatsen. Veel leesplezier!
NRC’22 bestaat inmiddels zo’n 2,5 jaar. De meeste mensen hebben mij daarin leren kennen als een bescheiden, nederig, pretentieloos en voorzichtig persoon. Toch wil ik een uitspraak doen die normaal gesproken niet kenmerkend is. Ik wil jullie namelijk meenemen naar één van de beste sportverslagen die ooit geschreven is. Toevalligerwijs was dat eentje uit de pen van ene Tijs Middelburg. We gaan even terug naar clubblad 13. U kunt via de website van NRC’22 altijd even teruglezen… Ik vertelde jullie toen het verhaal van Frano Selak. De Kroatische man die maar liefst zeven keer de dood in de ogen keek en zeven keer Magere Hein wist te ontsnappen. De man won vervolgens 1 miljoen euro in de loterij en wordt nu gezien als werelds meest gelukkige man. Ik trok de vergelijking met NRC’22. De Enschedese club zat in de hoek waar de klappen vielen in november 2024, na een degradatie en een verlies met één punt verschil in de eerste competitiewedstrijd. NRC’22 wist haar eerste wedstrijd van het seizoen te winnen tegen Sparta Zwolle en het tij leek te keren. Toch kan niet alles rozengeur en maneschijn zijn, zo bleek ook voor onze Kroatische vriend. Zijn leven werd verfilmd in de tekenfilm ‘Deadly Misadventures’, maar Amerikaanse filmmaker David Ransom sloeg de plank volledig mis. Hij beeldde Frano af met snor, terwijl hij die niet had en alle ongelukken waren in de verkeerde chronologische volgorde gezet. Frano zag niks van de opbrengsten van de film en als klap op de vuurpijl schreef een Enschedese korfballer met iets teveel grootheidswaanzin ook nog een verslag over zijn verhaal waarbij hij zijn naam verkeerd schreef. Dus mocht Frane Selak (want zo heet hij dus echt) dit verhaal lezen, dan biedt ik hierbij mijn oprechte excuses aan. Moje skromne isprike Frane.
Toch wil ik het verhaal blijven aanhouden. Ook NRC’22 was namelijk nog niet zo gelukkig na de overwinning op Sparta Zwolle. In 6 daaropvolgende wedstrijden werd slechts 2 keer gewonnen en maar liefst 4 keer verloren, waaronder een pijnlijk verlies bij DOT. Het betekent dat de Enschedese ploeg op een onzekere 6e plaats bivakkeert. Het verhaal van Frane is er eentje van dualiteit. Gelukkig wegkomen bij ongelukken. De ene keer misère en de andere keer fortuin. Het tekent de fase waar NRC’22 zich in bevindt. Inmiddels is de cirkel rond en komt Sparta Zwolle bij ons op bezoek. En de Zwollenaren doen dat zelfs als koploper. Gedoodverfde kampioenskandidaat DINDOA vertoonde in de wedstrijd tegen NRC’22 al wat barsten. Blijkbaar heeft dat geleid tot een collectief falen, want de volgende twee wedstrijden gingen verloren. Dit geheel katapulteerde Sparta Zwolle naar de kopposititie, waar zij nu met één punt voorsprong op DINDOA genieten van het leven. Sparta Zwolle zal voorafgaand aan het seizoen geen rekening gehouden hebben met een kampioenschap, en het lijkt mij ook zo’n team waar het “K-woord” niet genoemd mag worden. Verschillende NRC’22-spelers kregen al de belofte op kratten bier vanuit het DINDOA-kamp als wij Sparta wat punten zouden afsnoepen. Het toont het gebrek aan vertrouwen bij DINDOA, maar toch wil ik de heren er aan herinneren, dat NRC’22 als enige in deze competitie heeft weten te winnen van Sparta Zwolle. We zien onze twee kratjes Grolsch dus graag tegemoet.
In het begin van de wedstrijd sloeg Sparta Zwolle het eerste gaatje. Via 1-3 en 5-7 wisten de koplopers de wedstrijd te controleren, maar de Enschedeërs kwamen in de flow. Door 5 opeenvolgende doelpunten, pakte NRC’22 een voorsprong en wist die zelfs uit te breiden. Na een ietwat knullige gele kaart van NRC’22 (benieuwd of Mick van Gulijk hier een mening over heeft) verkleinde Sparta voor rust de voorsprong van NRC’22 iets: 15-12.
De tweede helft begon een beetje alsof het een sequel was van een succesvolle serie die eigenlijk één seizoen had moeten kennen. U kent het wel, je hebt net gekeken naar een serie die je verwachtingen overtrof. Je zat te smullen van cinematische perfectie en alles wat op het beeldscherm kwam klopte. Vol verwachting klik je het tweede seizoen aan, om er achter te komen dat alles wat er gebeurt niet met de verwachtingen strookt. NRC’22 was een uitgemolken tweede seizoen van een eerder zo succesvolle serie. Denk Squid Game seizoen twee, Prison Break seizoen 3,4,5, Game of Thrones seizoen 8 of Lost seizoen 5. Regisseur Quenda Slotman had haar ploeg opgedragen te blijven doen wat ze al deden, maar haar acteurs konden het simpelweg niet opbrengen. Het succes van de eerste helft was naar hun hoofd gestegen en leidde tot een soort arrogante luiheid. Sparta Zwolle deed wat het in de eerste helft ook deed en bleef maar scoren. Dit was vooral te danken aan één heer. En dan komt de dualiteit van het verhaal van Frane Selak weer om de hoek kijken. Waar wij vorige week een speler hadden met 10 goals, waren we nu slachtoffer van dit fenomeen. Nils trok de weinige haren die zich nog op zijn hoofd bevonden, van de wanhoop uit zijn schedel. NRC’22 wist in de tweede helft slechts 8 keer de korf te vinden. Sparta Zwolle zette hier 13 doelpunten tegenover. Een 23-25 eindstand was de zure conclusie. Helaas voor NRC’22, maar toch kunnen we hier hoop uit putten. Het spel in de eerste helft was van voldoende niveau voor handhaving. Helaas voor ons duurt een wedstrijd 50 minuten en dus is er nog genoeg ruimte om stappen te maken. Sparta Zwolle bleek een maatje te groot voor ons en hoewel ik het me niet kan voorstellen dat ze kampioen zullen worden, mogen ze blij zijn met wat ze laten zien. NRC’22 kan dat nog niet. Een aantal leuke wedstrijden, maar slechts één punt boven de twee degradatieplekken. Volgende week komt SDO op bezoek, een ploeg waar eerder in het seizoen vrij kansloos van verloren is. Voor NRC’22 is het de eerste in een flinke reeks belangrijke wedstrijden, waarin de strijd om lijfsbehoud al op tijd beslist zou kunnen worden. We hopen ook volgende week op jullie support en zien jullie graag om 19.45 in de Pathmoshal.
PS. Jammer dat de oproepen die ik doe in mijn verslagen nog weinig activerend werken binnen de vereniging. Ik vroeg u vorige week om Bryan een appje te sturen met vuur-emoji’s om zijn vuur van de wedstrijd van Animo wakker te houden. Helaas heeft alleen Jasper dit gedaan, waarvoor uiteraard dank. Ik gun jullie een nieuwe kans. Stuur Tessa een appje met de ballerina-emoji, zodat ze misschien een keer wat doorloopballen gaat raken. Ik ga ervanuit dat wanneer genoeg mensen dit doen, Tessa volgende week tenminste één doorloopbal zal raken. Zo bouwen we samen aan iets moois. Zou die hashtag het niet goed doen op de socials? #Samenbouwenaanietsmoois? Klinkt wel lekker volgens mij…
Tijs