Ik zit al bij Sparta op de korfbal sinds dat ik naar de middelbare school ging. Velen weten niet dat wij eerst in Holtenbroek speelden en trainden, waar nu de hockey en de voetbal spelen. Sinds die tijd is er veel veranderd en zijn er vele hoogtepunten. Een paar hoogtepunten voor mijzelf: Voor het eerst in een eerste team spelen (A1) in 2013, voor het eerst kampioen worden met een team dat je trainen geeft in 2014 (Ik heb hiervan nog een foto die ik graag met jullie deel aan het einde), Promotie overgangsklasse zaal in 2015, Alle Sparta kampen waar ik leiding ben geweest, Alle feestjes die gehouden werden in de kantine, Reserve hoofdklasse spelen met Sparta 2 in 2016 en de hoofdklasse promotie met Sparta 1 in 2019.
Maar waar ik altijd vroeger naar uitkeek waren de verhalen over de wedstrijden de dag nadat we gespeeld hadden door Maarten Schelling. Dat stokje is tegenwoordig overgenomen door Jesper Walinga, waar ik evenveel van geniet en met veel vreugde altijd op wacht. Toch kan ik het niet helpen te voelen dat ons vlaggenschip daarin vooral naar voren komt, hoofdzakelijk bij de uitwedstrijden. Wij krijgen als Sparta 2 zeker aandacht en Jesper brengt ons altijd naar voren in zijn paragrafen, maar ik voel mijzelf geroepen om meer van ons te laten zien. Dat wij als selectie één team zijn die één taak hebben en elkaar ondersteunen, maar dat er twee kijkpunten zijn vanuit de selectie. Namelijk die van Sparta 1 en die van Sparta 2.
Dinsdag 22 november krijgen we te horen dat ons vrolijke super talent Jeroen Hukema uit Sparta 1 akelig ziek is. Daarbij is onze uiterst stabiele flapuit Iris de Jong op vakantie in Curaçao, gaat onze zeer recente papa Jos Ketelaar op vakantie naar Texel en gaat onze terug-van-weg-geweest, onbeweeglijke rebounder Luca Emmer verhuizen. Als kers op de taart moet onze super spits Matthias van Pijkeren zaterdag ook nog mee met Sparta 1, omdat Jeroen nog steeds moeite heeft met eten naar binnen krijgen. Gelukkig hebben we fanatieke sporters bij Sparta Zwolle en laten Jordi, Koen, Karin en Minke hun blauwe hart kloppen voor Sparta 2 en komt Myrthe 20 minuten voor de wedstrijd vanuit haar werk aan.
Dat brengt mij dus bij de wedstrijd van afgelopen zaterdag voor Sparta 2 tegen Unitas 3. We beginnen met goede moed en vol positiviteit, maar Unitas is erg scherp en scoort al na 10 seconden. We laten ons niet van de wijs brengen en verdedigen erg goed. We krijgen stippen mee en vrije ballen, maar de scores laten op zich wachten. Vooral uit mijn eigen vak hebben wij moeite met scoren. Twan en Timon zijn hierin echter wel scherp en we worden vanuit een 7-4 achterstand de eerste helft gered door hun scores. We gaan met 10-9 de rust in. In de rust vertellen we tegen elkaar dat we goed bezig zijn, dicht er op verdedigen met zijn allen, maar dat ons vak het af laat weten in de aanval. Te weinig doelpunten, te veel airballen en te veel chaos. Dat moet beter in de tweede helft. Meike wordt gewisseld voor Karin in de rust en de tweede helft begint. En wat voor een helft. Met dezelfde energie in het verdedigen en hernieuwde energie in het aanvallen vindt zelfs de scheidsrechter het soms moeilijk bij te houden. Mensen mogen over de uitlijn stappen en doorgaan met aanvallen, Jordi mag onder de korf vrij worstelen in plaats van korfballen, de scheidsrechter maakt ergens een botsing en heeft telkens bloed aan zijn hoofd, Unitas moet jeugdspelers van de A1 laten aanrukken om ons bij te houden en de captain van Unitas blijft maar zeuren en bekoopt dat met een gele kaart. In het andere vak blijven Timon en Twan overeind staan (zij maken uiteindelijk samen 12 van de 20 doelpunten) en met nog 8 minuten te spelen staan we 16-18. Unitas blijft echter scherp schieten en herhalen en het staat 17-18. Myrthe komt in ons vak en we besluiten over de dames te gaan spelen. Met een handig balletje van Myrthe verzorgt ze een strafworp voor Jordi waarvan we allemaal weten dat hij die maakt en het wordt 17-19 met nog 6 minuten. Soms gaat tijd heel snel, maar deze 6 minuten waren voor ons veel te lang. Ik voel me strijdlustig, gedreven en vol energie en moet tegenover een snelle heer van de A1 staan. Met mijn atletische vermogen gaat dit 3 minuten lang goed en daarna krijg ik een kort kansje en een strafworp om mijn oren. 19-19. We blijven ons houden aan de afspraak. Myrthe en Karin uitspelen en vertrouwen er in hebben. Schot hier, doorloopbal daar, achterkant korf, voorkant korf, misschien zelfs wel deksel op de korf. Het lukt niet. Aan de andere kant staat een dame uit de A1 en die maakt onfortuinlijk een doorloopbal. 20-19. Nog steeds een kans. Helaas blijken de A1 mensen van Unitas de troefkaart en maakt een heertje van de A1 een doorloopbal. 21-19. Met nog 40 seconden op de klok maakt Twan de 21-20 (zijn 7de treffer van de wedstrijd), forceer ik daarna nog een vrije bal om de rebound te pakken, maar helaas zit gelijkspel er niet meer in. Eindstand 21-20 in het voordeel van Unitas.
Als je zo nipt verliest zou je normaal gesproken heel erg balen, misschien wel verdrietig zijn of boos, maar we waren allemaal heel erg positief. We gingen er met zijn allen voor zowel verdedigend als aanvallend, hebben strijd geleverd, energie er in gestoken en ervoor gezorgd dat Unitas alles moest geven om te winnen. En dat met 4 spelers minder dan de standaard. Hartelijk dank voor het meegaan waardoor jullie helaas je eigen wedstrijd moesten missen Jordi, Koen, Minke en Karin. Ook een dankwoord aan het publiek dat mee was. We hopen dat jullie genoten hebben van de vermakelijke, zinderende wedstrijd.
Komende twee weken spelen we op het thuisnest genaamd Victorium en kunnen we gaan genieten van alle thuis wedstrijden die gespeeld gaan worden. Zaterdag 3 december om 15:40 Sparta 2 tegen SDO/Fiable 2 en Sparta 1 tegen SDO/Fiable 1 om 17:35. We verwachten iedereen die dit leest om te komen en ons als gehele selectie aan te moedigen om ons naar de overwinning te helpen. Vind je aanmoedigen en kijken naar je idolen in de selectie nou het leukste wat er is? Dan is er speciaal de Harde Kern Sparta, de HKS, waar ze heel enthousiast zingen, brullen, schreeuwen, steunen en juichen. Ik kijk uit naar de verschillende kijkpunten van de selectie wedstrijden en hoop dat jullie net zo kunnen genieten daarvan als ik. Één team, één taak. Wij Sparta Zwolle!
Thomas
P.S. Die foto kan ik jullie niet onthouden. Wie herkent Meike, Matthias en Twan?
