Afgelopen zaterdag begonnen de do-or-die weken voor Sparta 1. 3 wedstrijden die minimaal vier en het liefst zes punten moeten opleveren, maar zelfs dat kan bij hele ongunstige uitslagen in andere wedstrijden nog niet genoeg zijn. Een hoop druk en spanning dus op de wedstrijd tegen AVO, de koploper. AVO kan zelfs kampioen worden in onze hal en dat willen we niet laten gebeuren. Hoe mooi is het dan om te zien dat de hele hal vol zit met supporters van beide verenigingen. Precies de sfeer die past bij een wedstrijd waar het om de knikkers gaat.
Het begin was duidelijk voor AVO. Niet dat zij zoveel beter waren, maar wij hielpen ze met 3 stippen en een doorloopbal aan een gemakkelijke 0-4 voorsprong. Gelegenheidscoach Henk Jan was genoodzaakt een time-out te nemen, achteraf was dit voor ons pas het startsignaal. Eerst geleidelijk aan, 1-5, 2-6 en 3-7, maar later via 2x Rick naar 5-7. Door een stip van Jildau werd het zelfs 6-7, maar AVO counterde direct, 6-9. Het laatste woord een seconde voor rust was van Kaj, 8-10.
Fouten er uit houden nu en zelf stoïcijns door blijven gaan. Dat was het devies van Henk Jan tijdens de rustbespreking. Rick scoorde in de eerste aanval na rust en zo was het gat ineens nog maar één. Daarna ging de score weer redelijk om-en-om totdat Rick voor de 12-12 aantekende. Matthias werd intussen in het andere vak gebracht voor aanvallende impulsen. Na een paar moeizame eerste aanvallen, kwam ook dit vak los. Of eigenlijk beter gezegd, Kaj kwam los. Persoonlijk trok hij het gat van 13-15 weer naar 15-15. Jeroen maakte 16-16, waarna Kaj weer aan de beurt was, 17-17. Er is op dat moment nog iets meer dan 5 minuten te spelen en de druk zit er vol op bij beide teams. Aan beide kanten sluipen er wat foutjes in en weer komen we een doelpunt achter, 17-18. Barbara vond het gelukkig inmiddels tijd om haar doorloopbal door de korf te gooien en met nog 3 minuten te gaan is de stand 18-18.
Deze 3 minuten waren eindeloos, niet alleen door de spanning maar ook omdat Rick een knock-out probeerde uit te delen aan Deanne. In de ring had deze zeker geteld, maar gelukkig voor ons kon Deanne na verzorging van Jeanette de laatste minuten volmaken, weliswaar met bult. Na deze onderbreking was het toch weer even zoeken, onze aanval werd onschadelijk gemaakt en AVO wist te scoren, 18-19. Nog 44 seconden op de klok en de opdracht is duidelijk: Kaj moet de schoten nemen. Eerste schot raakt geen korf, de tijd tikt weg. De schotklok staat inmiddels op vijf seconden en gelukkig komt de bal nog een keer bij Kaj en weet hij te scoren! 19-19! AVO krijgt nog twee schoten op de overwinning maar deze vallen gelukkig niet, een verdiend gelijkspel.
En dan de vraag, wat heb je aan dit punt? Ten eerste, het is een punt! Ten tweede, een heerlijk gevoel! Belangrijk voor de komende twee wedstrijden. Ten derde, een publiek dat weer achter je staat! Maar op de ranglijst maakt het op dit moment geen verschil, wij gaan ervan uit dat we nog twee keer moeten winnen. Eerst maar eens volgende week, en dan eens zien hoe de wereld er dan uitziet. Wij zien jullie heel graag in het Victorium! Hopelijk weer net zo’n mooie ambiance als zaterdag.
Sparta-ODIK 17:30. #WIJSPARTAZWOLLE
Jesper