Het is het nieuwe jaar, Sparta heeft het nieuwjaarsgala vorige week gehad en we willen weer met frisse moed beginnen. Voor de kerstvakantie hebben we voor het eerst 2 punten gepakt en die lijn willen we graag doorzetten.
We beginnen alleen deze week niet zo lekker. We hebben tijdens de trainingen op dinsdag en donderdag meerdere zieken en we zijn dus niet met een volledig team aanwezig op de zaterdag. Marscha heeft last van haar rug en kan niet spelen, Marloes is ziek op donderdag en Myrthe is zaterdag op vakantie. Het zit ons allemaal niet mee. Gelukkig zijn er goedhartige spartanen in het 3de die op de bank willen blijven zitten na hun ruime overwinning en wilt Karin van 3 zelfs wel starten in de basis bij de wedstrijd. Op dat soort momenten ben ik altijd blij dat we bij Sparta zoveel voor elkaar over hebben, sportief zijn en met elkaar meeleven. We zitten dan wel in verschillende teams, maar staan wel voor elkaar op en ik koester en waardeer dat van iedere individu die dit doet. De vakken die beginnen zijn dus: Timon, Jos, Karin en Marloes in de aanval en Luca, Twan, Iris en Meike in de verdediging.
We beginnen scherp en stellen een duidelijk doel. Als we winnen staan we bovenaan met een gedeelde eerste plek en als we verliezen staan we onderaan te bungelen. Dit vertelt ook iets over onze poule en hoezeer we aan elkaar gewaagd zijn. Jos schiet zijn eerste paar ballen raak en het lijkt erop dat we weer verder gaan waar we gebleven waren voor de vakantie. Alleen zijn de Meervogels ook erg gretig en is onze passing heel erg slordig gedurende de hele wedstrijd. Wel 5 keer bij het uitbrengen van de verdediging naar de aanval kunnen de Meervogels de bal onderscheppen voordat de rust er is en dat gaat niet in de koude kleren zitten. Het lijkt na die 5 keer alsof we er al geen zin meer in hebben. De koppies hangen omlaag en in de zaal is er weinig tot geen beleving bij de spelers. De energie ontbreekt en misschien komt dat door ziekte, de grijze buitenlucht of de koude januari maand, maar het moet echt beter. We blijven desondanks aardig bij en laten het gat niet groter worden dan 2 doelpunten. Mede door doelpunten van Iris, die 100% heeft geschoten deze wedstrijd, en de goede rebound kunsten van Marloes waardoor we kunnen blijven herhalen. Dan slaat het noodlot toe. Na een rebound duel onder de korf tussen Luca en zijn heer, komt Luca verkeerd neer en moet er uit. Het lukt hem niet om er op te staan, zijn knie te buigen of te strekken en heeft krukken nodig om zichzelf mobiel te maken. Ik hoop dat het meevalt Luca en dat we je snel weer zien. Voor wie het niet weet moet Jos ook een operatie ondergaan aan zijn oor waardoor dit voorlopig zijn laatste wedstrijd is geweest en we dus voorlopig met 4 heren nu verder moeten in het tweede. Een tipje van de ijsberg waarom ik voor deze titel heb gekozen, maar we zijn er nog niet. Ik moet op de plek van Luca spelen en de wedstrijd gaat door. We staan 8-11 met rust en we bespreken in de rust dat alles nog mogelijk is. We moeten er meer voor vechten en de passing moet beter. Woorden die moeten leiden tot daden, maar dat is helaas niet het geval. We gaan namelijk verder met de weinige energie en slordige passing. Dit doet het aanvalsspel niet ten goede en hoewel we veel herhalen in de tweede helft lijkt het alsof er een deksel op de korf zit en de bal er niet doorheen wilt. We proberen het door Matthias op de plek van Twan neer te zetten, maar dat heeft niet het gewenste effect, dus proberen we het daarna nog een keer door Matthias op de plek van Timon neer te zetten, maar ook dit lukt niet genoeg om in de buurt te komen van een voorsprong. Het staat ondertussen 11-15 met nog zo’n 12 minuten speeltijd en Minke komt er in op de plek van Meike. We kunnen dit echt nog wel winnen en dat proberen we ook echt goed in de aanval door te herhalen, de goede mensen onder te zetten en er bij te blijven in de verdediging. Maar zoals de wijze Cruijf ooit heeft gezegd: ‘zonder doelpunten kun je niet winnen’ en wij blijven tot 4 minuten voor het einde van de speeltijd nog op 12 doelpunten staan, terwijl de Meervogels echt moeite hebben met aanvallen, maar het wel afmaken. Er wordt dan aan het einde nog door beide vakken een paar keer gescoord, maar het mag niet meer baten en de uiteindelijke stand is dan ook verlies voor Sparta 2 met 15-21.
Maar we moeten weer vooruit kijken en met opgeheven hoofd verder gaan. Het zaalseizoen is nog erg lang en de poule waar we in spelen staat zo dicht op elkaar dat alles nog mogelijk is. Onze volgende wedstrijd is op 28 januari tegen Mid-Fryslan 2 om 16:30 thuis. Wie goed kan rekenen merkt dat dat pas over 2 weken is en dat betekent dat we aanstaande zaterdag met zijn allen kunnen genieten van de wedstrijd van 1, die wel spelen! Ik hoop jullie dan allemaal weer te zien!
Ik hoop ook dat Luca en Jos snel weer er bij zijn en dat we weer 2 punten gaan pakken.
Één team, één taak! Wij Sparta Zwolle!
Thomas